Onze bemanning
Wilma van Dartel
Uit eigen ervaring weet ik dat het leven meer voor je in petto heeft dan je zelf ooit had kunnen bedenken. Ik ben geboren met een naevus flammeus, oftewel een wijnvlek op mijn gezicht.
Ik ben er mee gepest en buitengesloten. Ik groeide op met een angst voor afwijzing en mislukking. Alles bij elkaar heeft dat jarenlang leven beïnvloed. Het heeft mij doen vluchten en mezelf verbergen in perfectionisme, op een ongezonde manier welteverstaan. Het bracht me uiteindelijk op de rand van een burn-out tot ik de moed vond om op te staan, tevoorschijn te komen en mezelf te onderscheiden. Ik heb van mijn zwakte mijn kracht gemaakt. Nu heb ik een eigen bedrijf; Wilma van Dartel – Be Your Own Hero.
Claire Meijer - Harrison
Ik ben een dove zelfstandig ondernemer. Ik werd doof toen ik tweeënhalf jaar was ten gevolge van een hersenvliesontsteking. Tijdens mijn sollicitaties ontdekte ik dat er weinig informatie over dove mensen op de arbeidsmarkt is. Ik zet me daarom ook in voor mensen met een auditieve beperking op de arbeidsmarkt. Ik help werkgevers met het vinden van een goede match met werkzoekers en geef aanvullende informatie met eventueel adviezen over mensen met onder andere een auditieve beperking. Ik heb een ruime ervaring als werknemer en als zelfstandige. Je mag me daarover alles vragen. Daarnaast ben ik echtgenoot en moeder. Misschien wil je wel eens praten over hoe mijn leven buiten mijn werk eruit ziet? Daar sta ik zeker voor open!
Martijn de Jong
Ik zit van jongs af aan in een rolstoel. Dat komt door mijn spasme dat ik door zuurstofgebrek bij mijn geboorte heb opgelopen. Ik woon in Zwolle en ben nu vrijwilliger bij het stadsdeel Holtenbroek en geef daar taalles aan nieuwkomers. Ook verzorg ik de Bingo voor ouderen. Een betaalde baan zou ik graag willen, maar dat is nog niet gelukt omdat het UWV mij lang geleden het stempel ‘geen arbeidsvermogen’ heeft gegeven. Ik heb een Wajong-uitkering en met deze combinatie heb je richting een werkgever geen poot om op te staan. Ik ben niet de enige die dit overkomt: ik kan dus werken, maar de (kleine) regeltjes verhinderen dat. Ik vind dat schandalig, maar ik ben een doorzetter en zet me graag in voor Stichting Raket. Je kunt met mij een gesprek boeken over het leven in een rolstoel, het rolstoel toegankelijk maken van een stad of werkplek en over mijn ervaring met het UWV. Ik kan mij voorstellen dat als je een collega met een beperking hebt dat je ook nieuwsgierig bent naar zaken buiten het werk. En dat je een drempel moet overwinnen om naar sommige dingen te vragen. Dat kan dus bij mij wel. Zie ik snel?
Mirnou Baeten - Grootswagers
Mijn doel is de inclusie van mensen met een beperking bevorderen. Zelf heb ik een progressieve spierziekte die ervoor zorgt dat mijn spierweefsel dunner wordt (atrofie). Ik heb daardoor minder kracht en lever in op mijn functionaliteit. Ik vind het leuk om mensen iets te leren. Als maatschappelijk werker voor mijn eigen bedrijf Werkenmens met Mirnou wil ik geen ‘problemen’ voor mensen oplossen, maar hen zelf leren de problemen aan te pakken. Door mijn werk heb ik veel ervaring en kennis opgedaan over werken binnen het sociale domein met een beperking. Deze informatie deel ik graag met jullie!
Yvonne Lorang
Rond de eeuwwisseling kreeg ik te maken met grote tegenslag. Ik was op jonge leeftijd (9) al mijn moeder verloren aan borstkanker maar nu werd ik als jonge vrouw zelf geconfronteerd met borstkanker. Nadat ik langzaam uit dat dal was opgeklommen, kreeg ik zeven jaar later (2007) opnieuw de diagnose borstkanker. Na deze twee grote lichamelijke en geestelijke klappen, volgde in 2013 een onverwachte en zeer grote mentale klap: mijn broer beëindigde zijn leven. Ik nam de tijd om met mijzelf echt te leren kennen. De lichamelijke en mentale dalen waar ik doorheen gegaan ben, hebben wel zijn sporen nagelaten. Mijn energielevel is anders en ik moet oppassen dat ik niet over mijn grenzen heenga. Maar dat is niet erg. Ik heb het tempo van mijn leven daarop aangepast. Als partner van Raket kun je mij uitnodigen voor een 1-op-1-gesprek.
Nik van Hoogstraten
Initiatiefnemer van Stichting Raket. Geboren als gezonde baby, liep ik op 2-jarige leeftijd een hersenvliesontsteking op. NAH (oftewel Niet Aangeboren Hersenletsel) en een lichte vorm van epilepsie zijn hiervan het gevolg. Ook heb ik dyslexie en dyscalculie. Raket is mijn initiatief omdat ik het ontzettend belangrijk vind dat mensen kunnen meedoen in de maatschappij.
Rowan Csizmazia
Ik ben Rowan, 28 jaar en woon en werk Brabant. Op mijn veertiende jaar kreeg ik een hersentumor waaraan ik ben geopereerd. Dat was niet zonder risico’s en heeft ertoe geleid dat ik in een rolstoel zit. Mijn evenwicht is namelijk verstoord, waardoor ik niet goed kan lopen. Mijn spraak is een beetje moeizaam maar verder heb ik van weinig dingen echt last. Ik werk bij Van Delft Group in het magazijn. We zijn een installatiebedrijf en we zorgen ervoor dat de monteurs met de juiste materialen aan de slag kunnen. Ik vind het heel belangrijk om een baan te hebben omdat ik iets nuttigs doe en sociale contacten heb.
Toen ik bijna 1o jaar geleden van de Mytylschool kwam heeft mijn oom die bij Van Delft Group werkte een balletje opgegooid. Kort daarna kon ik aan de slag. Mijn begintijd was soms lastig. Er werd wel eens gemopperd door collega’s. Dat ik niet duidelijk genoeg praatte, dat ik te langzaam was. Bouwvakkers zijn dan niet de meest subtiele personen. Dat was soms vervelend en daarover sprak ik soms met mijn oom. Hij riep die mensen dan op het matje waardoor er langzaamaan acceptatie ontstond. Ik heb denk ik geluk gehad met een soort “beschermengel” zoals mijn oom. En natuurlijk gaat alles vanzelf makkelijker als je ergens een paar jaar werkt.
Ik hoop altijd dat mijn aanwezigheid andere collega’s ook een beetje aan het denken zet. Dat ze niet alleen maar aan cijfers, centen en getallen denken. Maar dat het ook altijd over mensen gaat. En dat je vriendelijk kunt zijn, sociaal en niet zo gehaast en gestrest bent. Dat vind ik belangrijk.
Stichting Raket vind ik een goed initiatief. We willen werkgevers meer duidelijkheid geven over wat het betekent om mensen met een beperking in dienst te hebben. Ik wil daar graag over vertellen. Ik vind het belangrijk omdat bijna iedereen snel een vooroordeel heeft over mensen met een beperking, in welke vorm en mate dan ook. Ik vind het belangrijk om die kloof een beetje kleiner te maken en hopelijk krijgen meer mensen zoals ik een kans om bij een bedrijf aan de slag te gaan.